حضرت صادق ع فرمود هر زمان امیرالمومنین ع بمنبر میرفت میفر مود سزاواد است از برای مسلمان،که از رفافت با سه کس دوری جوبدپرروی بیباکی که تباهکار است. و احمق و دروغگواما شحص پر روی تباهکار پس کردار خویشتن را برای تو بیاراید ودست دارد که تو نیز مانند او باشی و نه در کار دبن تو را کمک کند ونه درکار اخرت و نزدیکی بااو جفاکاری و سنگدلی است وورودو خروجگاو ورعت و امدش برای تو ننگست و امااحمق پس کار خیری در باره تو انجام ندهد و بجلوگیریش از رسیدن بدی بتو امیدی نیست اگرچه خودرا بتلاش اندازد و بسا که بخواهد بتو سودی برساند ولی ار روی حماقت زیانت رساند پس مرگاو به از زندگیش میباشد و خموشی او با از گفتارش ودوری او از تو به از نزدیکی اوست واما ددوغگو زندگی کردن با او بر تو گوارانشود وگفتار تو را بیگران باز گوید واز دیگران بسوی تو ارد هر گاه افسانه را بپایان رساند بافسانه دیگری مانند ان بچسباند
و در نسخه وافی و مطهااست یعنی بکشاند تا بدانجا که داست گوبد ولی کسی باور ننکند و میانه مردمانرا بدشمنی پراکنده سازد. ودر سبنه ها تخم کینه افشاند و برویاند از خدای عروجل بپرهیزید وخودرا بپایید 2 ونیز از تنحضرت ع حدیث کرده که فرمود شایسته نیست که مرد مسلمان با شخص تبهکار طرح برادری افکند زیرا که او کردار خود را برایش بیارایدودوست دارد که ان مسلمان هم چون او شود واورا نه در کار دنیا و نه در کار اخرتش کمک نکند ورفت امدش برای او ننگه است
درباره این سایت